Prelekcje 2022


Reunion – tropikalny trekking w wulkanicznym raju

Autorzy kanału podróżniczego GDZIE BĄDŹ zabiorą nas na Reunion – spektakularną wyspę na Oceanie Indyjskim, którą przemierzyli zygzakiem z plecakiem na 140-kilometrowej trasie GRR2.

———————————————————————————————————————————————-


Antarktyka – stacja polarna, lodowce, pingwiny.
Czego możemy spodziewać się po opowieści Piotra Horzeli? Tak krótko to opisuje a my czekamy na więcej:
„W rejony antarktyczne dotarłem wraz z 34 Wyprawą Antarktyczną Polskiej Akademii Nauk. W polarnej stacji badawczej im. H. Arctowskiego spędziłem blisko półtora roku. W tym czasie, między innymi, mierzyłem jak poruszają się lodowce oraz monitorowałem zachowania pingów i innych zwierzą̨t. Dodatkowo pomagałem naukowcom w ich pracach terenowych, przy okazji poszerzając swoją wiedzę o Antarktyce. Podczas spotkań opowiadam oczywiście tamtejszych zwierzętach, lodzie, wietrze ale i o tym, jak funkcjonuje stacja polarna.”

————————————————————————————————————————————————–

Rosjanie! Wracajcie do domu!

Jak wygląda wojna na obrzeżach Imperium? Kto uciekł z Rosji po 24 lutego 2022 roku, a kto po 21 września? Jakie są ich motywacje i przyczyny opuszczania kraju?
Od końca lutego na całym praktycznie świecie wzrósł poziom rusofobii. Media podały, że od początku eskalacji konfliktu w Ukrainie granicę z Gruzją przekroczyło ponad milion obywateli Federacji Rosyjskiej. Jakie to ma niesie dla Gruzji konsekwencje? Ilu ich zostało? Czym się zajmują? W ciągu tego roku byłam tam trzy razy by sprawdzić jak to wygląda na żywo. Opowiem Wam kim są Rosjanie, którzy przyjechali do Gruzji, jak się tam czują i jak odbierają rusofobię.

———————————————————————————————————————————————–

Stones on Travel – 12 000 km pieszo przez Ameryki

Prawie 12 000 km przemierzonych pieszo, ponad półtora roku, 9 krajów, 19 par butów i jedna miłość. Arek Winiatorski po przejechaniu Ameryki Południowej autostopem stwierdził, że wciąż porusza się za szybko. By jeszcze lepiej poznawać świat, postanowił od Panamy przemierzać go pieszo. Przeszedł Amerykę Centralną zdobywając po drodze najwyższy szczyt każdego odwiedzanego kraju. Na południu Meksyku poznał miłość swojego życia – Olę Synowiec, z którą dotarł pieszo aż do Kanady. Razem zmierzyli się z własnymi słabościami, niebezpieczeństwami drogi, pustyniami, mrozami, ruchliwymi metropoliami i sięgającymi 3000 metrów przewyższeniami.

W trakcie spotkania skupią się nie tylko na swoich przygodach podczas pieszej wędrówki, ale na kulturowych fenomenach zaobserwowanych w poszczególnych krajach. Namalują złożony obraz Ameryk widzianych z pobocza drogi. Swoje przygody opisali w książce pt. „Na poboczu Ameryk” (Wydawnictwo Czarne, 2022). Wyprawa zdobyła tytuł Podróży Roku 2020 National Geographic Traveler, nagrodę im. Tony’ego Halika oraz I miejsce i Nagrodę Publiczności podczas Festiwalu Śladami Marzeń.

————————————————————————————————————————————————-

 

Camino=DROGA

Nie wiem, kiedy pojawiła się myśl, żeby przejść Camino Portuges. Wiem, że gdy byłam dwa lata temu na spotkaniu z małżeństwem ze Strzelec Krajeńskich (Festiwal Podróżniczy „Włóczykijki” 2020, Magda i Marek Kiona), to tylko utwierdziłam się w tym pragnieniu. W tym roku przeszliśmy Camino (ja, mąż, córka) i była to niesamowita przygoda, o której chcę opowiedzieć.

———————————————————————————————————————————————–

„Wierzeje dziejów” – „Ekomuzea”

Czy wiecie, że już powstała trasa turystyczna o nazwie „WROTA CZASU”? Ten rodzaj poznawania swojego kraju czy regionu, a może tylko najbliższych okolic opiera się na idei wcielanej w życie od początku lat pięćdziesiątych XX wieku przez przez francuskiego muzealnika Georgesa Henri Rivière. Specyficzny sposób funkcjonowania tego rodzaju aktywności dość dobrze oddaje nazwa „ekomuzeum”. Koncepcja ekomuzeum została ustanowiona przez Międzynarodową Radę Muzeów w 1971 r., A statut określił jej cele i specyfikę od 4 marca 1981.
Rola ekomuzeum jest różna od muzeum tradycyjnego, skupia miejscową ludność wokół projektu. Ekomuzea biorą również aktywny udział w życiu społeczeństwa, poszukując debaty i konfrontacji punktów widzenia. Udział mieszkańców jest jedną z ich podstawowych zasad.
Ekomuzea tym się wyróżniają, że nie muszą być zamknięte w murach, poszczególne działy czy eksponaty bywają rozproszone, jak na terenia skansenu, ale mogą też być rozciągnięte nawet na wielu kilometrach. Żeby zwiedzać ekomuzeum, trzeba wtedy podróżować, czyli uprawiać turystykę. Jak tradycyjne muzea mają swoje specjalności, na przykład Muzeum Zapałek, Muzeum Instrumentów Muzycznych itd., tak samo swoje specjalności mają ekomuzea.
Oto właśnie można śledzić narodziny jednego z nich. Impulsem początkowym stało się przygotowanie trzech etapów pod wspólną nazwą „WROTA CZASU”, a ideą przedsięwzięcia jest rozpowszechnianie wiedzy o naszych dawnych poprzednikach sprzed wielu stuleci a nawet tysiącleci. Jak mieszkali, jak się ubierali, co jedli, wreszcie jak dbali o swoich zmarłych. Są zatem w Ekomuzeum kurhany, są megality, są chaty… Ale to dopiero początki, kolejne stanowiska, etapy, przedstawi Marek Schiller.

———————————————————————————————————————————————–